Historia

Uczelni WSJO

Wyższa Szkoła Języków Obcych im. Samuela Bogumiła Lindego powstała z inicjatywy poznańskiego środowiska filologicznego. Formalnym założycielem Uczelni jest Verbum sp. z o.o. z siedzibą w Poznaniu, ul. Św. Marcin 59, podmiot posiadający bogate tradycje w zakresie kształcenia językowego, działający na terenie Wielkopolski począwszy od 1995 roku.

Początki WSJO

W roku 1998 założyciel złożył wniosek o dokonanie wpisu Wyższej Szkoły Języków Obcych w Poznaniu do rejestru uczelni niepaństwowych. Wniosek został rozpatrzony pozytywnie i w dniu 27 czerwca 2000 roku Uczelnia uzyskała wymagany wpis pod numerem 40. Decyzja Ministra Edukacji Narodowej określa ogólny kierunek działalności Uczelni jako „kształcenie na poziomie wyższych studiów zawodowych w specjalnościach: 1. filologia angielska, 2. filologia germańska”. Decyzja podjęta została na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. nr 96, poz. 590 i z 1998 r. nr 106, poz. 668). W roku 2008 Uczelnia zmieniła nazwę na: “Wyższa Szkoła Języków Obcych im. Samuela Bogumiła Lindego”
 
 
Więcej informacji
Изменить содержимое
  • "Najwyższa jakość kształcenia” Uczelnia dąży do zapewnienia jak najwyższej jakości kształcenia poprzez dbałość o dobór kadry dydaktycznej oraz wysoki standard infrastruktury dydaktycznej. Uczelnia zabiega, aby w jej murach pracowali wykładowcy o wysokich predyspozycjach zawodowych, posiadający profesjonalną wiedzę w wybranym polu badawczym oraz umiejętności pedagogiczne i metodyczne. Trzon kadry stanowią osoby o bogatym dorobku naukowym, w codziennej pracy dydaktycznej wspierają ich młodzi wykładowcy – absolwenci najlepszych uczelni filologicznych w kraju. Podstawowym kryterium oceny kwalifikacji wykładowców są efekty procesu dydaktycznego osiągnięte w ramach zajęć realizowanych w Uczelni oraz mierzalne wyniki okresowych badań jakości kształcenia. Przedmiotem troski Uczelni jest zapewnienie studentom i wykładowcom jak najlepszych warunków kształcenia poprzez inwestowanie w nowoczesne budynki dydaktyczne o dogodnej lokalizacji, zapewnienie dostępu do infrastruktury socjalnej, zapewnienie nowoczesnych środków technicznych wspierających proces nauczania.
  • „Wspólnota akademicka” Wspólnotę akademicką tworzą kadra dydaktyczna, pracownicy Uczelni oraz studenci. Relacje między nimi opierają się w założeniach na otwartości i wzajemnym szacunku przy jednoczesnym zrozumieniu ról organizacyjnych. Uczelnia dąży do zapewnienia warunków do współuczestniczenia studentów w podejmowaniu istotnych decyzji organizacyjnych i programowych, budowania warunków do efektywnego komunikowania się z władzami, rozwiązywania problemów społeczności studenckiej. Wartości uznawane jako ważne przez Wyższą Szkołę Języków Obcych im. Samuela Bogumiła Lindego w stosunku do wszystkich osób tworzących wspólnotę uczelnianą to: uczciwość, szacunek, lojalność, rzetelność, szczerość, życzliwość, zaufanie, sprawiedliwość.
  • „Nowoczesność” Celem Uczelni jest dostarczać studentom wszechstronnego interdyscyplinarnego wykształcenia, którego podstawą jest nauczanie języków obcych. Programy studiów odzwierciedlają wymogi kształcenia akademickiego charakterystycznego dla studiów językowych przygotowane tak, by godzić je z oczekiwaniami współczesnego rynku pracy.
Изменить содержимое
  • Samuel Bogumił Linde Polski slawista, leksykograf, językoznawca, tłumacz, bibliograf, pedagog i bibliotekarz, autor monumentalnego Słownika języka polskiego (1807–1814), członek Rady Ogólnej Komisji Rządowej Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w 1830 roku, członek Izby Edukacyjnej Księstwa Warszawskiego w 1808 roku. Dziełem życia Lindego był opublikowany 1 marca 1804 r. Słownika języka polskiego. Sześciotomowe dzieło rozprowadzano metodą prenumeraty, którą zbierało około 30 osób. Dzięki pomocy arystokratycznych sponsorów, m.in. księcia A. Czartoryskiego, do 1815 r. Słownik wydano w bardzo dużym nakładzie 1200 egzemplarzy. Nabywcą Słownika był m.in. Car Aleksander I, który kupił od autora 98 egzemplarzy dla szkół na Litwie i Ukrainie, które już wcześniej nabyły dzieło Lindego dzięki staraniom Jana Śniadeckiego, rektora Uniwersytetu Wileńskiego. Drugie wydanie Słownika wraz z uzupełnieniem ukazało się nakładem Ossolineum w latach 1854–1861, reprinty w 1951 i 1994–1995.

    Słownik języka polskiego stanowił bardzo poważne i trwałe osiągnięcie naukowe. Publikacja obejmuje ogromny materiał źródłowy, w większości zaczerpnięty z druków XVI–XVIII wieku. Jest pierwszym jednojęzycznym słownikiem polszczyzny, opatrującym wyrazy polskie objaśnieniami i cytatami z dzieł polskich autorów. Jest zarazem słownikiem wielojęzycznym, a także historyczno-etymologicznym.

    Za swe osiągnięcia i postawę naukowiec był wielokrotnie nagradzany: otrzymał Order Świętego Stanisława (dwukrotnie) oraz Order Św. Włodzimierza z nadania carów Aleksandra I i Mikołaja I. W 1816 r. otrzymał złoty medal ufundowany przez społeczeństwo za Słownik języka polskiego; w 1842 r. otrzymał złoty medal od władz Królestwa Polskiego.
Изменить содержимое
  • "Najwyższa jakość kształcenia” Uczelnia dąży do zapewnienia jak najwyższej jakości kształcenia poprzez dbałość o dobór kadry dydaktycznej oraz wysoki standard infrastruktury dydaktycznej. Uczelnia zabiega, aby w jej murach pracowali wykładowcy o wysokich predyspozycjach zawodowych, posiadający profesjonalną wiedzę w wybranym polu badawczym oraz umiejętności pedagogiczne i metodyczne. Trzon kadry stanowią osoby o bogatym dorobku naukowym, w codziennej pracy dydaktycznej wspierają ich młodzi wykładowcy – absolwenci najlepszych uczelni filologicznych w kraju. Podstawowym kryterium oceny kwalifikacji wykładowców są efekty procesu dydaktycznego osiągnięte w ramach zajęć realizowanych w Uczelni oraz mierzalne wyniki okresowych badań jakości kształcenia. Przedmiotem troski Uczelni jest zapewnienie studentom i wykładowcom jak najlepszych warunków kształcenia poprzez inwestowanie w nowoczesne budynki dydaktyczne o dogodnej lokalizacji, zapewnienie dostępu do infrastruktury socjalnej, zapewnienie nowoczesnych środków technicznych wspierających proces nauczania.
  • „Wspólnota akademicka” Wspólnotę akademicką tworzą kadra dydaktyczna, pracownicy Uczelni oraz studenci. Relacje między nimi opierają się w założeniach na otwartości i wzajemnym szacunku przy jednoczesnym zrozumieniu ról organizacyjnych. Uczelnia dąży do zapewnienia warunków do współuczestniczenia studentów w podejmowaniu istotnych decyzji organizacyjnych i programowych, budowania warunków do efektywnego komunikowania się z władzami, rozwiązywania problemów społeczności studenckiej. Wartości uznawane jako ważne przez Wyższą Szkołę Języków Obcych im. Samuela Bogumiła Lindego w stosunku do wszystkich osób tworzących wspólnotę uczelnianą to: uczciwość, szacunek, lojalność, rzetelność, szczerość, życzliwość, zaufanie, sprawiedliwość.
  • „Nowoczesność” Celem Uczelni jest dostarczać studentom wszechstronnego interdyscyplinarnego wykształcenia, którego podstawą jest nauczanie języków obcych. Programy studiów odzwierciedlają wymogi kształcenia akademickiego charakterystycznego dla studiów językowych przygotowane tak, by godzić je z oczekiwaniami współczesnego rynku pracy.
Изменить содержимое
  • Samuel Bogumił Linde Polski slawista, leksykograf, językoznawca, tłumacz, bibliograf, pedagog i bibliotekarz, autor monumentalnego Słownika języka polskiego (1807–1814), członek Rady Ogólnej Komisji Rządowej Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w 1830 roku, członek Izby Edukacyjnej Księstwa Warszawskiego w 1808 roku. Dziełem życia Lindego był opublikowany 1 marca 1804 r. Słownika języka polskiego. Sześciotomowe dzieło rozprowadzano metodą prenumeraty, którą zbierało około 30 osób. Dzięki pomocy arystokratycznych sponsorów, m.in. księcia A. Czartoryskiego, do 1815 r. Słownik wydano w bardzo dużym nakładzie 1200 egzemplarzy. Nabywcą Słownika był m.in. Car Aleksander I, który kupił od autora 98 egzemplarzy dla szkół na Litwie i Ukrainie, które już wcześniej nabyły dzieło Lindego dzięki staraniom Jana Śniadeckiego, rektora Uniwersytetu Wileńskiego. Drugie wydanie Słownika wraz z uzupełnieniem ukazało się nakładem Ossolineum w latach 1854–1861, reprinty w 1951 i 1994–1995.

    Słownik języka polskiego stanowił bardzo poważne i trwałe osiągnięcie naukowe. Publikacja obejmuje ogromny materiał źródłowy, w większości zaczerpnięty z druków XVI–XVIII wieku. Jest pierwszym jednojęzycznym słownikiem polszczyzny, opatrującym wyrazy polskie objaśnieniami i cytatami z dzieł polskich autorów. Jest zarazem słownikiem wielojęzycznym, a także historyczno-etymologicznym.

    Za swe osiągnięcia i postawę naukowiec był wielokrotnie nagradzany: otrzymał Order Świętego Stanisława (dwukrotnie) oraz Order Św. Włodzimierza z nadania carów Aleksandra I i Mikołaja I. W 1816 r. otrzymał złoty medal ufundowany przez społeczeństwo za Słownik języka polskiego; w 1842 r. otrzymał złoty medal od władz Królestwa Polskiego.

©2025, Wyższa Szkoła Języków Obcych im. Samuela Bogumiła Lindego

Kontynuując przeglądanie strony, wyrażasz zgodę na używanie przez nas plików cookies. więcej informacji

Aby zapewnić Tobie najwyższy poziom realizacji usługi, opcje ciasteczek na tej stronie są ustawione na "zezwalaj na pliki cookies". Kontynuując przeglądanie strony bez zmiany ustawień lub klikając przycisk "Akceptuję" zgadzasz się na ich wykorzystanie.

Zamknij