Fotografie z cyklu Anima powstały w latach 2005-2013 podczas podróży Magdy Hueckel i Tomasza Śliwińskiego po Afryce (m.in. Algieria, Benin, Demokratyczna Republika Konga, Etiopia, Kenia, Lesotho, Mali, Maroko, Republika Południowej Afryki, Rwanda, Senegal, Suazi, Tanzania i Uganda). W trakcie tych licznych podróży powstał subiektywny „zapis fotograficzny” artystki, w którym obrazy pustki, porzuconych, zapomnianych i zrujnowanych miejsc przeplatają się z ujęciami rozkładającej się zwierzęcej materii organicznej, usychającej roślinności ‒ materii, z której „ucieka” życie.
Tytuł cyklu Anima nasuwa również skojarzenia z łacińskim określeniem duszy, pojmowanym przez Lukrecjusza jako dusza biologiczna. Cykl fotografii jest próbą pokazania osobistego spojrzenia przybysza-fotografa, wywodzącego się z kręgu kultury europejskiej, na egzotyczne kraje o odmiennych tradycjach. Pustka, śmierć, rozkład, rytuał, chęć wizualizowania sfery sacrum i „poszukiwania” tegoż aspektu w „materialnym” świecie, zdają się przede wszystkim interesować artystkę. Rozmaitość wierzeń Czarnego Lądu – szczególnie symbolika związana z tradycją religii animistycznych/pierwotnych w tym rytuałami voodoo, fascynuje artystkę, która uwiecznia miejsca naznaczone sferą sacrum. Zaskakujące zbliżenia materii – egzotycznej roślinności, szczątków zwierzęcych, wizerunków totemów i fetyszy, ukazane wyludnione krajobrazy, nie pozwalają na konkretną identyfikację miejsca, stanowią o nadrzędności idei nad uwiecznianą rzeczywistością, jakby transcendentnej przewagi nieożywionego nad ożywionym, które poprzez fotografie zostaje na nowo „wrócone życiu”/„animowane na nowo”.